Bożena Mrozowska

Bożena Mrozowska

Bożena Mrozowska - urodziła się i wychowała w Sokołowie Podlaskim. Ukończyła bibliotekoznawstwo i teologię. Od wielu lat pracuje w Miejskiej Bibliotece Publicznej. Dzieci i młodzież dobrze ją znają z prowadzenia konkursów: „Zabawa z lekturą”, „Zabawa z książką”, „Turnieju wiedzy o Sokołowie Podlaskim i powiecie”. Często zasiada w jury konkursów recytatorskich, tych organizowanych przez bibliotekę w naszym mieście, jak też jej oddziały w różnych gminach.
Bożena Mrozowska ma wiele pasji.
Jest ciekawa świata. Lubi poznawać nowe miejsca i, między innymi dlatego, od dawna współpracuje z Biurem Podróży „Glob”. W charakterze pilota odwiedziła już wiele miejsc w Polsce i poza jej granicami.
Od wielu lat pisze. Ma w swym dorobku 6 zbiorów wierszy dla dzieci. Kolejno ukazywały się następujące książeczki:
 · „Przedszkolaczek” (2000)
 · „List do św. Mikołaja” (2001)
 · „W drogę z Jezusem” (2002)
 · „Paciorki różańca” (2003)
 · „Idzie wiosna” (2004)
 · „Jesienne skarby” (2004)
 · „Letnia przygoda” (2006)
Są już gotowe i czekają na druk „Mazowieckie opowieści”, czyli wiersze o Mazowszu i Podlasiu, w tym o Liwie, Warszawie i Sokołowie.
Z myślą o młodych czytelnikach powstały także utwory prozą. Wydana w 2003 roku „Tancerka” to zbiór krótkich pouczających opowiadań dla dzieci i młodzieży. Na druk czeka powieść „Anula z bidula” opowiadająca historię osieroconej dziewczynki, szukającej domu i miłości.
Bożena Mrozowska pisze też wiersze dla dorosłych. Niektóre z nich prezentowała z powodzeniem podczas kolejnych edycji Nocy Poetów w Jabłonnie. Inne z muzyką Radka Świderskiego i Marka Kołodziejskiego ukazały się na kasecie „Tobie, Panie”.
Pani Mrozowska pracuje również społecznie. Razem z Wiesławą Kwiek prowadzi Klub Literacki „ERATO”. Przewodniczy jury w konkursie recytatorskim w ramach Powiatowych Spotkań z Poezją i Prozą Podlasia.
Łatwość nawiązywania dialogu z dziećmi, ciepło i serdeczność w kontaktach z ludźmi- to cechy, które sprawiają, że poetka - bibliotekarka jest często zapraszana na spotkania do szkół i domów kultury.
MÓJ DOM
Mój dom
jest cichą przystanią,
w której można odpocząć.
Nie zburzą go wichry.
Nie zranią pioruny.
Nie zabierze woda.
W moim domu
czuję zapach wolności.
Chcę się nią cieszyć,
Upajać jej spokojem.
W moim domu
jest miejsce dla tych,
którzy płaczą,
weselą się,
potrzebują pomocy.
Mój dom
to moje serce.